"Eti tadan çoban köpeğinden hayır gelmez."
Daha iyiye, bazen de daha gösterişliye olan özlem, çoğu şey gibi eskilere dayanır.
 
Tarih boyunca, güzel objeler, pahalı mekanlar, süslü çevreler insanları parıltılı bir hayata özendirmekle kalmadı, hayat amaçlarını dönüştürdü aynı zamanda.
 
Bir yandan abartılı süslemeleri, diğer yandan sosyalist gerçekçi yapısıyla bilinen Bulgar kültüründen gelen bir sözdür “Eti tadan çoban köpeğinden hayır gelmez”. Bir o kadar da evrensel. Adı geçen köpek, belki de hepimiz gibi, daha iyinin, daha güzelin, daha lezzetlinin peşinde. Belki de tek bir ısırık, ona yeni bir dünyanın kapısını açacak ve anında yeni yaşam normunu belirleyecek.
Peki bu sözü söylerken, sahibi köpeğin iyiliğini mi istiyor, tek efendisi olmayı mı? Kontrol edemeyeceği bir güçle yüzleşmekten mi kaçıyor yoksa? Eti tatmış olması köpeğini gerçekten hayırsız mı yapıyor? Güzel bir şeyi arzulamak suç mudur?.. gibi sorular uyandırıyor aklımızda.